Powroty - Jan W. Kasprzyk

Powroty- Jan W. Kasprzyk  (żołnierz spod Monte Cassino) Na stacji sam jeden stoi Z małym węzełkiem pod pachą, Rozgląda się z niepokojem Wciąż nie wyzbyty strachu. Głodny, nieledwie płacze, W oczach - żałobne kiry. Nie witasz Polsko, tułacza? To syn Twój wrócił z Sybiru. Uszanuj ten ogrom strat, Ucałuj rany od bicia! Skradziono mu dziesięć lat Z jego młodego życia.

Przez cierpienia do gwiazd - Barbara Janczura

Przez cierpienia do gwiazd - Barbara Janczura Patrzę na Was z Szacunkiem. Śledzę ciernistą drogę. Was - ambasadorzy polskości.    Was - ambasadorzy religijności   na obczyźnie,                                         w nieludzkiej rzeczywistości.

Zesłańców los - Barbara Janczura

Zesłańców los - Barbara Janczura Minęło już tyle lat od tej okropnej chwili. Gdy nas sołdaccy żołnierze na Sybir wywozili. W mroźny, zimowy poranek, gdy wszyscy spali, oprawcy pod dom zajechali. Kolbami w drzwi walili, z hukiem do domu wtargnęli. Zaspanych i wystraszonych z łóżek wyciągnęli. Kazali się ubierać, w 15 minut spakować, nie wiadomo było, co zabrać: żywność, pościel, bieliznę, czy ubranie? I takich wystraszonych

Bułeczka- Barbara Janczura

Bułeczka- Barbara Janczura W domu dziecka w wolnej już Ojczyźnie, dostałam bułkę, pierwszą od lat. Nie wiedziałam: mogę ją jeść, czy nie wolno... szczęśliwa byłam,

Wspomnienia- Maria Sobiecka

♦Wspomnienia - Maria Sobiecka ♦                             za zgodą w wnuka Macieja Bernatowicza Maria Sobiecka-zdjecie przesłane przez Macieja Bernatowicza    Przyszli do nas o trzeciej w nocy, 13 kwietnia 1940 roku uzbrojeni Rosjanie. Kazali wziąć trochę rzeczy, ubrać się, zabrać suchy prowiant. Wzięłam książkę, której nie zdążyłam przeczytać. Było w niej moje świadectwo ukończenia czwartej klasy, na szczęście, bowiem jak się później okazało , był to jedyny dokument z kraju. Dwie godziny później , o świcie wyruszyliśmy na punkt zborny. Moja 28 letnia Mama, ja dwunastoletnia, siostra dziesięcioletnia i siedmioletni brat żegnani przez zrozpaczonych dziadków i ciocię. Drewnianą furą jechaliśmy do odległego o 12 kilometrów Radziechowa w woj tarnopolskim. Kazano nam stawić się na stacji kolejowej . Ojciec mój, komendant policji w Czortkowie, na dwie godziny przed wkroczeniem Armii Czerwonej 17 września 1939 roku zdążył wyjechać do Rumunii. Nas wyrzucono z magistratu, w którym zajmowaliśmy służbowe mieszkanie. Mama, nie mając gdzie się podziać z trójką dzieci, wzięła nas do swoich rodziców na wieś.

Jest taka data -Marian Jonkajtys

Jest taka data -Marian Jonkajtys   Pomyślcie jak nam w Polsce Wspaniale dziś się wiedzie. Możemy nawet prawdę Już mówić o sąsiedzie... O tym naszym Wspaniałym I Wielkim Wschodnim Bracie... Tylko jakoś zbyt rzadko Mówimy o tej dacie: O 17-tym września! A to jest data taka,

Ech, te oczy niebieskie-Marian Jonkajtys

Ech, te oczy niebieskie-Marian Jonkajtys Dziwne miała oczy i imię — Krystyna. Polka — z zapomnianej peryferii świata. Takich oczu jednak się nie zapomina Chociaż raz spojrzała tylko na sołdata. A sołdat młodziutki, w bezpieczeństwa kadrze, Bojec-komsomolec, wierny sługa Berii. Ona polityczna — wróg klasowy — w łagrze, Dziesięć lat dostała w tajdze, na Syberii! A jej oczy — niebieskie, jak chabry. Wasilki —jak mawiają Rosjanie — Choć się bronił jak wściekły, Nic nie wskórał — urzekły,

Żołnierz generała Andersa - Marian Jonkajtys

Żołnierz generała Andersa - Marian Jonkajtys Już drugi na zesłaniu grudzień Drugie tragiczne idą Święta Niemcy pod Moskwą Nie ma złudzeń Droga powrotu Wciąż zamknięta... Chwieje się Cały świat wartości Dotychczas Przez nas uznawanych, Świat norm moralnych I świętości Przez dom i kościół Kształtowanych. Wszy, brud, chłód, Nędza, upodlenie

Kłosy - Marian Jonkajtys

Kłosy - Marian Jonkajtys „Kto nie pracuje — ten nie je!" Komunizmu slogan znany Na zesłaniu w Kazachstanie Był na nas praktykowany. Nas w kołchozach przyuczano Co ten szyld w praktyce znaczy. By dostać coś do zjedzenia Każdy musiał iść do pracy!

Sybiraków Apel Zaduszny-Marian Jonkajtys

Sybiraków Apel Zaduszny-Marian Jonkajtys   Bracia Śpiący snem wiecznym W obczyźnie Rodacy... Dzieci Jednej, Jedynej Matki — Polski Sybiracy. Cmentarz Wasz Przeogromny, Przestronny, Dostojny... Od Uralu — po Wielki Ocean Spokojny. Choć na Waszych mogiłach

Losem rzuceni-Irena Kozińska z d. Brzezicka

Losem rzuceni-Irena Kozińska z d. Brzezicka   Losem rzuceni w step szeroki, Gdzieś na skraj świata, Spędzamy smutni i stęsknieni Tułacze lata. Męka co wkoło nas otacza Żalem huczy w duszy, A życie nasze, które tu ulata Gorsze katuszy! Choć serce gore, mieni się Tęczą tajemną, I z nieba blask swój rozsiewa,

Mgła wieczorna nad stepem - Marian Jonkajtys

Mgła wieczorna nad stepem - Marian Jonkajtys     Nad stepem niziutko Mgła wieczorna płynie... Ktoś tęskną melodią Gra na mandolinie... I oplata serce Cienką smutku przędzą... Słychać tętent, konie Na pastwisko pędzą... Nutki mandoliny

Święty turecki-Marian Jonkajtys

Święty turecki - Marian Jonkajtys   Kazik 14-latek, l jego młodsza siostra, l pani Władzia, Też Polka — Sąsiadka godna, dorosła — Dostali kiedyś podwodę, By w noc jesienną Do rana Przewieźć chaziajom W kołchozie Z pola Dwie fury siana!

Żywa Pamięć - Marian Jonkajtys

Żywa Pamięć -  Marian Jonkajtys   Chcemy dogonić jutro. I w tej modnej potrzebie Robimy błąd: zbyt rzadko Patrzymy wstecz, za siebie. I nie chcemy uwzględnić Starożytnej mądrości, Że klucza do bram jutra Trzeba szukać w przeszłości. Tę mądrość — tylko Kościół I Żydzi doceniają I fundamenty jutra Przeszłością utrwalają... Kościół — Świętymi czyni Męczenników swej wiary; Żydzi — chronią w pamięci

Aleja Sybiraków - Marian Jonkajtys

Aleja Sybiraków - Marian Jonkajtys Są takie słowa w naszym języku, Od których przez pokolenia Polak czuł serca mocniejsze bicie A w oczach — kroplę wzruszenia. Bóg, Wojsko Polskie, Wolność, Ojczyzna I flaga Biało-Czerwona! Polak — za treść ich, z nimi na ustach — Szedł w bój!,.. Zwyciężał lub konał... Polak — za treść ich, z nimi na ustach — Szedł w bój! Zwyciężał lub konał...

Gwiazdka w Kazachstanie... 1940- Marian Jonkajtys

Gwiazdka w Kazachstanie... 1940- Marian Jonkajtys Hej Kolęda, Kolęda — zawołajmy na głos, Czemu, gwiazdo, przywiodłaś nas pod Pietropawłowsk? Ale skoro przywiodłaś?... niech i tak już będzie, I tylko się nie obraź po naszej kolędzie... Hej Kolędo, hej! Śniegiem wietrze wiej!... Czemu to pastuszkowie podczas srogiej zimy Podsłuchują pod drzwiami o czym my mówimy?

Listy z Kołymy - Marian Jonkajtys

Listy z Kołymy - Marian Jonkajtys Mamo, ty pewnie niepokoisz się, co ze mną? Dali wyrok łagodny. Zaledwie dziesięć latek. Ja mam siedemnaście. Więc nie płacz nadaremno. Ja zdążę jeszcze w życiu nacieszyć się światem. A w obozie — nic nadzwyczajnego. Psy, baraki i z drutu zasieki. Tylko dziwnie: wrzesień — a tu coś takiego, Że po lodzie możesz chodzić środkiem rzeki.

Fotografik - Marian Jonkajtys

Fotografik - Marian Jonkajtys To był wrzesień, trzydziestego dziewiątego. Na początku wszystko było proste. Póki Anglia i Francja pomogą Jak najdłużej wstrzymać „Drang nach Osten"! Na Wołyniu, po walkach z Niemcami Szła kompania odpocząć na tyły. Nowy wróg! Z czerwonymi gwiazdami! Stawić opór — nie mieli już siły. Ani szansy na zryw desperacki I obroży pancernej przebicie. Wódz sam poddał kompanią, bez walki.. Strzałem w serce skrócił swoje życie... A dokoła złota polska jesień Czerwieniła kiście jarzębiny...

Wilki na stepie... - Marian Jonkajtys

Wilki na stepie... - Marian Jonkajtys Z baśni, bajek, bajeczek Wszystkim synkom i córkom Najbardziej znaną w świecie Jest baśń o Czerwonym Kapturku. Ja, od wczesnego dzieciństwa, Z tych wszystkich bajek-horrorów Najbardziej balem się wilków i czerwonego koloru. Opowiadała mi mama, Że kiedyś, bredząc w gorączce, Krzyczałem, że- wilk mnie goni Gdzieś po czerwonej łączce! Wciąż w snach, straszyły mnie oczy

Przesłanie - Barbara Janczura

Przesłanie...- Barbara Janczura Wiem, że Ci ciężko pojąć co głód znaczy? Bo jak Ci to wnuku wytłumaczyć? Pytasz o zabawki. Pytasz o ubrania. Co jadłam na drugie dania? Zrozumieć nie możesz, że tego nie miałam. Bo jak Ci to wytłumaczyć, że o chlebie marzyłam, o jednym małym okruszku,