Ojczyzna - Wiesław Krawczyński

Ojczyzna - Wiesław Krawczyński Ojczyzna- to serce echo ducha szept pokoleń odbijające historię od Bogurodzicy natchnienia Matejki fantazji Chopina po krwawą bezwzględność czasu naszego wieku Ojczyzna- to wolność myślenia

Jeszcze Polska Nie Zginęła -Mieczysław Kierklo

Jeszcze Polska Nie Zginęła -Mieczysław Kierklo Do wspomnień o Niej zawsze swój uśmiech wprzęgając I tyle ile można serca w każdy pacierz, Czarem młodych lat słodką wizję przetykając W moich nocnych snach wskrzeszam niepodległą Macierz! Ale kiedyż w kościele zginam się przed Panem, A On z krzyża się do mnie uśmiecha boleśnie, Wciąż na ustach mam gorzkie to samo pytanie:

Jest w Polsce jedna droga... - Kazimierz Wierzyński

Jest w Polsce jedna droga... - Kazimierz Wierzyński Jest w Polsce jedna droga, od lat wyjeżdżona, Na wschód północny wiedzie, znana od stuleci, Za mężem w noc porwanym płakała tam żona I od matki oddarte ginęły tam dzieci. Myś1eliśmy — czas minął. Ziemia każdym latem Znad Niemna niosła czary i z łąk margerytki, Któżby, śniące nad Świtezią, zatrzymał się na met, Że kiedyś tędy mknęły na Sybir kibitki?! O poro złud okrutnych, żałobna rachubo,

Żałoba-Wiesia Batowska

Żałoba-Wiesia Batowska Czymże jest życie ,czymże nasze cierpienia czym nasze smutki i nasze radości nasze pragnienia i nasze dążenia czymże jest życie naprzeciw wieczności W ciasnym baraku chociaż ludzi wiele nie słychać rozmów ni śmiechów ni kłótni

Biała śmierć - Wiesia Batowska

Biała śmierć- Wiesia Batowska Buran, śnieżyca... Wicher szaleje Miota się, szarpie, kręci i wieje, Pędzi przed siebie, to w miejscu wierci Jak gdyby tańczył straszny tan śmierci. Wszystko przesłania biała kurzaw, Przez stepy pędzi z ogromną wrzawą, Jęczy i gwiżdże jak opętany, Wzbijając w niebo śniegu tumany. W nieustającym pędzie i wirze, W locie i w drgawkach, w podskokach , w biegu Kłuje i siecze igłami śniegu, Oczy przesłania i dech zapiera, I wszystko niszczy, wchłania, pożera,

Cóż warte życie - Wiesia Batowska

Cóż warte życie - Wiesia Batowska Cóż warte życie, gdy zamiast radości Cierpieniem tylko i niedolą darzy, Kiedy się młody nie cieszy młodością, Lecz zniechęcony o śmierci już marz? Cóż warte życie, gdy niedoli pęta Wolność słów, czynów, myśli ogranicza? Cóż warte życie, gdy młode orlęta W klatce zamknięte w zlotach się nie ćwiczą Cóż warte życie,gdy wszystko co drogie Duszy i sercu każdego człowieka Zachłannie, chciwie, wydrą ręce wrogie Co się grabieżą trudnią od prawieka?

Gdy mija wiosna-Wiesia Batowska

Gdy mija wiosna-Wiesia Batowska Nie wam dziewczęta kwiaty róż, Nie wam to już...Nie wam to już Mija już wiosny waszej czas, Waszej piękności, waszych kras.. Pozbądźcie się naiwnych złud Czasu nie wstrzyma żaden cud, Czasu nie cofnie o włos Nieubłagany sędzia-los Wy już nie pąki- wy już kwiat, Wy dziś winnyście zdobyć świat, W słońcu się kąpać, rosę pić, I rozkosz siać, i szczęściem żyć. Winnyście nie znać słot ni burz, Ani wichury, ani burz.

Sztandary-Wiesia Batowska

Sztandary-Wiesia Batowska Sztandary widzę! Biało-czerwone sztandary, A pod sztandarami cale morze głów! Do walki o wolność idzie orszak szary Po zwycięstwo w boju idzie mężny huf. Sztandary łopocą! Sztandary porusza lekki wiatru wiew Nasz huf maszeruje po chlubne zwycięstwo; O, słychać z daleka równy, piękny śpiew,

Tyś jest dla mnie pięknem, szczęściem i świętością -Wiesia Batowska

Tyś jest dla mnie pięknem, szczęściem i świętością - Wiesia Batowska Polsko! Tyś jest dla mnie pięknem, szczęściem i świętością Więc chociaż twe imię często wokół słyszę - Nie chcę Ciebie mieszać z szarą codziennością Mówię o tobie rzadko i nieczęsto piszę. Tylko serce moje smutne i stęsknione Każdym uderzeniem powtarza Twe imię I myśli w zadumie głębokiej skupione Do Twych stóp się kłanią w kaźdźiuteńkim rytmie. Tyś jest pięknem Polsko! Twe łąki zielone I lasy szumiące pod niebios błękitem,