Sybiracy są świadkami, w których głos należy się wsłuchiwać


       „Pamięć ocalała, bywa  jednak i tak,  
           że i Ona  potrzebuje ocalenia”. 
 
                 Barbara Janczura.
 
 
         10 lutego 1940 roku wywożono całe rodziny.
     
        13 kwietnia 1940 roku wywożono kobiety z dziećmi, ponieważ dwa dni wcześniej aresztowano mężów i ojców.

Czytając i słuchając wspomnień Sybiraków zauważyć można odmienność w opisach z dwóch powodów:

Najtragiczniejszy był los polskich sierot, które kierowano do sowieckich sierocińców tzw. dietdomami. Oprócz obowiązkowej nauki języka rosyjskiego, zmuszano je do różnych prac na rzecz tych domów, kierowano do ciężkich prac kołchozowych.

Bez rodziny, bez pomocy opiekunów czy tez znajomych ich życie, walka o przetrwanie, była z góry przegrana.
 
 

♦

♦

poniedziałek, 31 października 2022

Pamiętajmy o Tych którzy odeszli.

 
 
✞⋟♥⋞ ✞
 
„ Za serce co nagle tak zgasło,
bez skargi,
bez słów,
westchnij przechodniu
i Ojcze Nasz zmów."  
 
/Autor nieznany/
 
 

- Za to tylko, że byli Polakami - zesłani zostali do największego więzienia świata - na Syberię.  
 
Jest taki dzień w roku, kiedy refleksja w serce się wkrada, Dzień 1-ego Listopada. 

W tym dniu towarzyszy nam zaduma, modlitwa a przede wszystkim pamięć o tych, którzy odeszli. 
 
Zmarli tak długo żyją w nas, jak długo pamiętamy, wspominamy i tęsknimy za nimi. 
 
W zadumie i ciszy życzę zatrzymania się na chwilkę w refleksji nad kruchością naszego życia i potęgą naszej pamięci, dzięki której Ci co odeszli ciągle żyją wśród nas. 
 
Pamiętajmy i zapalmy ŚWIATEŁKO PAMIĘCI, Miłości i łączności       z nimi, na grobach nie tylko bliskich ale i tych zapomnianych, gdzie nikt im światełka nie zapalił.

─═ڿڰۣڿ✞⋟♥⋞ ✞ڿڰۣڿ═─
 


Posted by at
Labels: ,
Subskrybuj: Posty (Atom)