Tyś jest dla mnie pięknem, szczęściem i świętością -
Wiesia Batowska
Polsko!
Tyś jest dla mnie pięknem, szczęściem i świętością
Więc chociaż twe imię często wokół słyszę
- Nie chcę Ciebie mieszać z szarą codziennością
Mówię o tobie rzadko i nieczęsto piszę.
Tylko serce moje smutne i stęsknione
Każdym uderzeniem powtarza Twe imię
I myśli w zadumie głębokiej skupione
Do Twych stóp się kłanią w kaźdźiuteńkim rytmie.
Tyś jest pięknem Polsko! Twe łąki zielone
I lasy szumiące pod niebios błękitem,
I z boćkiem na strzesze Twe chaty bielone
Czyż mogą nie przejąć serc naszych zachwytem?
Tys jest szczęściem naszym, bo gdy Cię nie stało
Zniknął uśmiech z twarzy,
I ileż łez gorzkich z oczu się wylało!...
Każdy dziś o Tobie - o swym szczęściu marzy.
Tyś jest dla nas Polsko największą świętością,
Więc choć dziś znękane serce bardzo boli,
Przeczuwa dzień wielki i żyje radością,
Że powstaniesz rychło w złotej aureoli.
Me serce, me myśli, me silne ramiona
Do ciebie należą, dla Cię chcą pracować.
I kiedy nadejdzie chwila upragniona,
Gmach szczęścia na nowo będziemy budować.
Od słów jest ważniejsza gotowość do czynu;
Zamilkną, by nie mieszać Cię z życia szarzyzną,
I marzyć ja będę o wieńcach wawrzynu
Dla Ciebie o Polsko, dla Ciebie Ojczyzno!
W: Niezgoda-Górska W.: Dosyć nam Sybiru,
dosyć Kazachstanu.
Wrocław 1994s.280
|
|
