 Oby Nikt-Henryk Jarmołowicz
Oby nikt nie dożył chwili,
By nam kolbą w drzwi walili,
Potem co się wedrą z trzaskiem,
I ze snu nas wyrwą wrzaskiem.
Taki los nas już spotykał,
Wielu w kraju on dotykał,
Ten okupant nieźle grabił, I nie jedno życie zabił.
Ładowali nas naprędce,
Do wagonów co bydlęce,
I to nie są żadne bajki,
Wieźli ludzi, w głąb swej tajgi.
Kto nie poznał tam, tej doli,
I nie przeżył dni w niewoli,
Nie zrozumie i nie pojmie,
Co wróg z ludźmi czyni w wojnie.
Ludzi wielu to przeżyło,
Na swej skórze doświadczyło,
Świat na ten czas im się walił,
Traumę im do dziś zostawił.
By nie wpadło nam w przyszłości,
Że wróg siłą przyjdzie w gości,
By nikt strawy nie kosztował,
Co wróg kiedyś nam serwował.
Bacz, by zbrojnie nam nie wleźli,
Barbarzyństwa znów nie nieśli,
Co czynili to nam nieraz,
Mogą zrobić to i teraz.
|
|
|
|
|
|
|
