Sybiracy-Elżbieta Leopold
Podziwiam Was za syberyjską umiejętność życia
I trwanie na tej obcej i nieludzkiej ziemi,
i tę nadzieję, że się życie zmieni.
Jak te dzieci podpatrywały naturę,
jak rozumiały życie wszelkiego stworzenia-
umiały czerpać dla własnego trwania.
Mądrość i siła matek,
Które z miłości i obaw, dzieci swe chroniły
I praca, praca ponad wszystkie siły.
Jakiej pokory było potrzeba, by
Być poddanym, powiem niewolnikiem, gdy
Sytość bogactwem była i codzienną mękę
przetrwać pozwoliła.
Cóż możemy powiedzieć dziś polscy czytelnicy,
My ciągle syci, ogrzani, wygodni,
Nie umiemy się zgodzić, my szukamy sporów,
Jesteśmy „mali” wobec tamtych bohaterów.
(po przeczytaniu
„Wspomnień Sybiraka” pana Czesława Herby.)
2012
|
|
|
|
|
|
|
|
|
