Sybiracy są świadkami, w których głos należy się wsłuchiwać


       „Pamięć ocalała, bywa  jednak i tak,  
           że i Ona  potrzebuje ocalenia”. 
 
                 Barbara Janczura.
 
 
         10 lutego 1940 roku wywożono całe rodziny.
     
        13 kwietnia 1940 roku wywożono kobiety z dziećmi, ponieważ dwa dni wcześniej aresztowano mężów i ojców.

Czytając i słuchając wspomnień Sybiraków zauważyć można odmienność w opisach z dwóch powodów:

Najtragiczniejszy był los polskich sierot, które kierowano do sowieckich sierocińców tzw. dietdomami. Oprócz obowiązkowej nauki języka rosyjskiego, zmuszano je do różnych prac na rzecz tych domów, kierowano do ciężkich prac kołchozowych.

Bez rodziny, bez pomocy opiekunów czy tez znajomych ich życie, walka o przetrwanie, była z góry przegrana.
 
 

♦

♦

środa, 8 listopada 2023

Bezsenność II - Stanisława Wiatr-Partyka



Bezsenność II - Stanisława Wiatr-Partyka

Deszcz bębni po dachu, drzewa w deszczu mokną
Jakaś gałąź stuka i po szybie drapie
Czy to deszcz tak bębni, czy ktoś stuka w okno?
Czy ręka upiora, czy ma dusza chora?
I ta noc bez światła, i księżyc bez blasku
I ten jęk żałosny , i ten głos rozpaczy

Ktoś płacze, ktoś wola, dudnią jakieś koła...

Dudnią jakieś koła, strach ciągnie za włosy
Czy to sen, czy to jawa, czy piekła odgłosy?
Czy popadam w obłęd? Co to wszystko znaczy?
Znowu jęk boleści, znowu krzyk rozpaczy!
Droga, droga, tory - to sen, czy fantazja?
Ludzie czy upiory? Dopadła mnie Azja...

Dopadła mnie Azja i wlecze za włosy!
To sen czy fantazja, czy piekła odgłosy?

W każdą noc koszmarną...W każdą noc bezsenną...
Tory...tory...Boże ! zlituj się nade mną...

Tarnów, 1995



Posted by at
Labels: , ,