Niedobitkom- Jerzy Michotek
naprędce napisany
Teraz Sybirackie dzieci takie pospytanie:
Niby dlaczego z uporem jesteśmy "na stanie?"
Czemu ciągle walczymy? Czemu trwamy jeszcze
Choć smaleją nam pompki, chociaż w stawach trzeszczy?
Bo spraw dużo zostało i łączy nas wiele
Jak ściganych, co w jednym skryli się kościele
Jak święty obowiązek zaświadczenia prawdy
W czasach tumiwisizmu, zawiści, pogardy,
Jak ptaki, co szukają w rodzinnej zieleni
Ucieczki przed ciosami zabójczych promieni:
Łapczywości, gorączki złota, znieczulicy;
trwamy niczym fortepian na środku ulicy
Co czeka, by ktoś w struny uderzył nim pękną
i wydobył z nich prawdę, nadzieję i piękno
starzy? zgoda, zmęczeni! Ale nie poddani
A jak z czymś nie zdążymy- są młodzi za nami
I już dalibóg pora , by w ten czas gorący
Wyrównać bilans bitych i bilans bijących
I jeszcze jedno: wara od władzy nad nami
Aniołkom które wczoraj były upiorami
Nie ma Szawłów - łobuzów, same święte Pawły
Krugom same anioły, co wczoraj upadły
Lecz by z Szwła łobuza świętym Pawłem stać się
Trzy warunki wypełnić trzeba Szawle - bracie!
A pierwszy z tych warunków- prawdy ujawnienie
drugi-skrucha, a trzeci - zadośćuczynienie
Jednego nie wypełnisz i cud się nie liczy
Boś lis przemalowany czyli "perekińczyk"
twoja Ojczyzna - pieniądz, służysz jej żarliwie,
My walczymy o przyszłość Ojczyzny prawdziwej,
I nas łączy ta walka sens naszego dzieła
Żeby nam nie zginęła!
Żeby nie zginęła!
|
|
|
|
|
|
|
