„ Za serce co nagle tak zgasło, bez skargi, bez słów, westchnij przechodniu i Ojcze Nasz zmów." /Autor nieznany/ - Za to tylko, że byli Polakami - zesłani zostali do największego więzienia świata - na Syberię. Jest
taki dzień w roku, kiedy refleksja w serce się wkrada, Dzień 1-ego Listopada. W tym dniu towarzyszy nam zaduma,
modlitwa a przede wszystkim pamięć o tych, którzy odeszli. Zmarli tak
długo żyją w nas, jak długo pamiętamy, wspominamy i tęsknimy za nimi. W
zadumie i ciszy życzę zatrzymania się na chwilkę w refleksji
nad kruchością naszego życia i potęgą naszej pamięci, dzięki której Ci co odeszli ciągle żyją wśród nas. Pamiętajmy i zapalmy ŚWIATEŁKO PAMIĘCI, Miłości i łączności z nimi, na grobach
nie tylko bliskich ale i tych zapomnianych, gdzie nikt im światełka nie
zapalił. |
♦
Szukaj na tym blogu
Sybiracy są świadkami, w których głos należy się wsłuchiwać
|