Prochy Sybiraka- Barbara Janczura
Nie wiem kim byłeś,
Jak się nazywałeś,
Kto cię pochował w tym stepie,
Czy ktoś odmówił nad Tobą
Chociaż jedną modlitwę
Chociaż wieczny odpoczynek?
Jaka przyczyna twego zgonu była?
Czy umarłeś z głodu,
Czy z ciężkiej pracy,
A może z choroby ciężkiej,
Wycieńczenia czy chłodu?
Kto był przy tobie
w ostatniej chwili życia?
Kto zamknął ci oczy?
Kim byłeś biedaku
nieznany Sybiraku?
Te pytania na me usta
Nieustannie się cisną
Bez odpowiedzi pewnie zostaną...
Tam kopczyk miałeś tylko biedaku,
Taki malutki, kreci,
Bez krzyża-bo drewna nie było,
Bez napisu-bo i sił nie starczyło,
Bezimienny Polaku,
Zesłańcu,
Mały Polaku,
Nieznany Sybiraku.
Nieznany Sybiraku-
Los się do Ciebie uśmiechnął,
Los wybrał Ciebie-
Symbol wszystkich
Zesłańców Sybiru,
Którzy na zawsze pozostali tam,
na "nieludzkiej"ziemi.
Ty spoczniesz w ziemi ojczystej,
Którą tak miłowałeś,
Do której tak tęskniłeś-
nieznany Sybiraku.
|
|
|
|
|
|
|
|
