Sybiracy są świadkami, w których głos należy się wsłuchiwać


       „Pamięć ocalała, bywa  jednak i tak,  
           że i Ona  potrzebuje ocalenia”. 
 
                 Barbara Janczura.
 
 
         10 lutego 1940 roku wywożono całe rodziny.
     
        13 kwietnia 1940 roku wywożono kobiety z dziećmi, ponieważ dwa dni wcześniej aresztowano mężów i ojców.

Czytając i słuchając wspomnień Sybiraków zauważyć można odmienność w opisach z dwóch powodów:

Najtragiczniejszy był los polskich sierot, które kierowano do sowieckich sierocińców tzw. dietdomami. Oprócz obowiązkowej nauki języka rosyjskiego, zmuszano je do różnych prac na rzecz tych domów, kierowano do ciężkich prac kołchozowych.

Bez rodziny, bez pomocy opiekunów czy tez znajomych ich życie, walka o przetrwanie, była z góry przegrana.
 
 

niedziela, 12 lutego 2017

III Spotkanie Pokoleń



                                                    
11 lutego 2017 roku w Miejsko-Gminnym Ośrodku Kultury w Oleszycach odbyło się III Spotkanie Pokoleń. 



Po przywitaniu osób, które przeżyły wywózki na Syberię i Besarabię podczas II wojny światowej, przedstawicieli władz samorządowych oraz mieszkańców Oleszyc i okolic, pani Maria Lechowicz, z-ca prezesa Stowarzyszenia ”Czas na pomoc", nawiązała do okresu, w którym nie było wątpliwości, że wywózki, to jedno z najgorszych wspomnień ludzi, którzy przeszli prawdziwe „piekło na ziemi”. Przypomniała o trudnej podroży w przeszłość po rozległych bliznach, pokrywających liczne pokoleniowe rany, zadane w tamtych już odległych latach.
„Bo właśnie pamięć – przekazywana z pokolenia na pokolenie – jest najważniejsza” – te słowa przyświecały spotkaniu.

Krótki, ujmujący występ uczniów z klasy IV i VI  Szkoły Podstawowej w Zalesiu, opracowany przez p. Barbarę Wołoszn uświetnił spotkanie.  Uczniowie nawiązali do pięknej, poruszającej nawet najtwardsze serca, poezji sybirackiej. Ponownie odżyły emocje. W niejednym oku zakręciła się łezka na wspomnienie o deportacji z 1940 roku.                                                                       

Zwieńczeniem pięknego występu było wręczenie symbolicznego kwiatka osobom, które przeżyły wywózki na Syberię i Besarabię .



Kolejnym punktem spotkania były wspomnienia pani Barbary Janczury z podróży do „nieludzkiej ziemi” w 1982 roku. Rozpoczęła swoje relacje od słów: Moja obecność tutaj jest dla mnie zaszczytem i ogromnym wyróżnieniem. Jestem córką i wnuczką Sybiraków, w moich żyłach płynie sybiracka krew i z dumą stoję na straży pamięci Bliskich memu sercu ludzi, którym Kazachstan zabrał mamę i brata, dzieciństwo, młodość i zdrowie… Z uwagą i skupieniem zebrana publiczność wysłuchała relacji z trudnej podróży w przeszłość po rozległych bliznach, pokrywających liczne pokoleniowe rany, zadane w tamtych już odległych latach.


Zwieńczeniem spotkania był przepiękny koncert pieśni patriotycznych w wykonaniu Reprezentacyjnego Chóru Mieszanego „Jarosław”, śpiewający pod batutą dr Andrzeja Jakubowskiego.



Podczas spotkania można było posłuchać wspomnień p. Lidii Argasińskiej, która przeczytała fragment swojej książki : „Szara opowieść”.


Spotkaniu towarzyszyła okolicznościowa wystawa rzeszowskiego oddziału IPN „Okupacja Sowiecka na prawym brzegu Sanu w latach 1939-1941”. 

                  

Uczestnicy spotkania wywiezieni na  Syberię i Besarabię


        

   
Fotografie : Tomasz Michalski

Dziękujemy serdecznie wszystkim, którzy przyczynili się do zorganizowania tego wspaniałego wydarzenia.

Szczególne podziękowania dla mieszkańców Oleszyc i okolic, którzy uczestniczyli w tym wydarzeniu. 


Słowo od autorki :

Przedstawiciele tego tragicznego pokolenia powoli odchodzą. Nie wolno nam dopuścić do tego, by wraz z nimi odeszła „ pamięć”. To jesteśmy winni naszym bliskim.
Takie spotkania są ważne i cenne i muszą być organizowane ku pamięci tych, którzy zostali tam, na nieludzkiej ziemi i przestrodze dla obecnych i potomnych, aby nie było więcej łagrów i deportacji na zesłania, tam gdzie jest „koniec świata”

„Śpieszmy się kochać ludzi,
tak szybko odchodzą”- mówi ksiądz Jan Twardowski. 

 
A ja mówię: 


„ Śpieszmy się poznać prawdę
o przeżyciach wojennych naszych bliskich”.