♦

Szukaj na tym blogu

Sybiracy są świadkami, w których głos należy się wsłuchiwać


       „Pamięć ocalała, bywa  jednak i tak,  
           że i Ona  potrzebuje ocalenia”. 
 
                 - Barbara Janczura.
 
 
       Pamiętajmy, że:

 – 10 lutego 1940 roku wywożono całe rodziny.

– 13 kwietnia 1940 roku wywożono tylko kobiety z dziećmi, ponieważ dwa dni wcześniej aresztowano mężów i ojców.

Czytając i słuchając wspomnień Sybiraków, można zauważyć różnice w opisach z dwóch powodów.

Najtragiczniejszy los spotkały polskie sieroty, które kierowano do sowieckich sierocińców, zwanych dietdomami. Oprócz nauki języka rosyjskiego, zmuszano je do różnych prac na rzecz tych domów oraz do ciężkich prac kołchozowych.

Bez rodziny, opiekunów czy znajomych, ich walka o przetrwanie była z góry przegrana.

Deportacje z 10 lutego, 13 kwietnia i 29 czerwca 1940 roku, a także kolejne z 22 maja oraz 14 i 20 czerwca 1941 roku, były potwornym ciosem zadawanym polskiemu narodowi.

Czy istnieje na nie lekarstwo?

Tak, jest nim prawda i pamięć.

Dziękuję Sybirakom za ich odwagę i poświęcenie.

Obiecuję, że zawsze będę pamiętać o nich!

 
 

wtorek, 11 października 2016

W Dniu Święta Nauczyciela-Antonina Puzinowska-Tkaczyk


W Dniu Święta Nauczyciela-

Antonina Puzinowska-Tkaczyk

Serdeczne życzenia wam wszystkim składam
życzymy: byście byli zdrowi, w pracy samych sukcesów.
W rodzinie miłości, dużo radości i pomyślności.

By praca Wasza nie była nerwowa.
By Was nigdy nie bolała głowa.
Byście dużo zarabiali.

Na wakacjach do ciepłych krajów wyjeżdżali
wypoczęci, zdrowi i radośni do pracy wracali.

Jak najmniej"jedynek" ze swoich przedmiotów stawiali.

My Wam przyrzekamy, wszystko z siebie damy.
By zrozumieć co nas nauczycie.
Wyniesiemy wiedzę przez Was przekazaną
W dalsze nasze życie.

Wy nas teraz oceniacie, różne stopnie nam stawiacie.
My jak szkołę opuścimy, to też was ocenimy:
To byli nasi Nauczyciele, tak ciekawie wykładali.
Przy tym serca tyle dali.

Bo są tacy Nauczyciele,
że będziemy ich wspominać przez lat wiele.
Naszym Wychowawcom szacunek obiecujemy.
Z czego rady nie dajemy, pomocy oczekujemy.

Niech w Oświacie nastąpią pozytywne zmiany.
Bo wszyscy na spełnienie Rządowych obiecanek czekamy.
Jak wiedzę zdobędziemy,
w kraju zostać chcemy.

Niech nasi Nauczyciele zdrowie dobre mają
w kolejce do lekarzy nigdy nie czekają.



Posted by at
Labels: