Sybiracy są świadkami, w których głos należy się wsłuchiwać


       „Pamięć ocalała, bywa  jednak i tak,  
           że i Ona  potrzebuje ocalenia”. 
 
                 Barbara Janczura.
 
 
         10 lutego 1940 roku wywożono całe rodziny.
     
        13 kwietnia 1940 roku wywożono kobiety z dziećmi, ponieważ dwa dni wcześniej aresztowano mężów i ojców.

Czytając i słuchając wspomnień Sybiraków zauważyć można odmienność w opisach z dwóch powodów:

Najtragiczniejszy był los polskich sierot, które kierowano do sowieckich sierocińców tzw. dietdomami. Oprócz obowiązkowej nauki języka rosyjskiego, zmuszano je do różnych prac na rzecz tych domów, kierowano do ciężkich prac kołchozowych.

Bez rodziny, bez pomocy opiekunów czy tez znajomych ich życie, walka o przetrwanie, była z góry przegrana.
 
 

wtorek, 6 listopada 2018

Wielkie Oczy


                                                         ♦Wielkie Oczy♦

1. Tablica Pamięci


2. Napis na tablicy brzmi:


„PAMIĘCI MIESZKAŃCÓW TEJ ZIEMI ARESZTOWANYCH, POMORDOWANYCH, WYWIEZIONYCH NA SYBIR I DO KAZACHSTANU PRZEZ SOWIECKICH OKUPANTÓW W II WOJNIE ŚWIATOWEJ 1939-1944”.


Na tablicy wypisane są imiona i nazwiska 200 osób wywiezionych na Sybir :


10 lutego 1940 roku z miejscowości:


Czaplaki – 48 osób
Kobylnica Ruska – 48 osób
Potok Jaworowski – 4 osoby
Wielkie Oczy – 73 osoby


13 lutego 1940 roku z miejscowości:


Łukawiec – 12 osób


/ Profesor Janina Marciak-Kozłowska z Warszawy i rodzina Wojtasików we współpracy z Urzędem Stanu Cywilnego, Instytutem Pamięci Narodowej w Rzeszowie, Archiwum Państwowym w Przemyślu, Ośrodkiem „Karta” w Warszawie, Parafią Rzymskokatolicką, Terenowym Kołem Sybiraków w Lubaczowie i Związkiem Sybiraków w Warszawie oraz kilku osobom prywatnym spisali dane i nazwiska osób z gminy Wielkie Oczy, które zostały zamordowane i zginęły w nieludzkich warunkach na terenie ZSRR/





3. Tablica zamontowana została na murach Szkoły- Zespołu Szkół im. J. Kochanowskiego, przy wejściu głównym .


Inicjatorem upamiętnienia wywiezionych na Sybir mieszkańców tej ziemi była Irena Cisek z Nienowic, córka zesłańca Władysława Wojtasika ze Skolina, radna Gminy Radymno. Jej inicjatywie zawdzięczamy Tablicę w Wielkich Oczach.


4. Autorem treści i autorem projektu Tablicy oraz koordynatorem prac związanych z jej wykonaniem była profesor Janina Marciak-Kozłowska z Warszawy (urodzona w Duńkowicach).


5. Wykonawcą tablicy był Stanisław Skiba, zam. Nienowicach, pow. Radymno


6. Znak pamięci w postaci tablicy pamiątkowej ufundowany został przez Władze Gminy Wielkie Oczy, Sybiraków z Terenowego Koła w Lubaczowie.


7. Odsłonięcie i poświęcenie znaku nastąpiło 1o kwietnia 2005 roku w Kościele Parafialnym w Wielkich Oczach.


Poświęcenia dokonali :


Proboszcz parafii ks. Józef Florek,


Sybirak-Ksiądz Kapelan Michał Opaliński, Proboszcz Parafii Nowy Lubliniec

Lubaczów


                                                         ♦ LUBACZÓW♦


1. Tablica Pamięci

2. Napis na Tablicy brzmi:






3. Tablica zamontowana została w Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Łaskawej, Konkatedra w Lubaczowie, po prawej stronie od wejścia głównego do kościoła.




 



4. Projektantem Tablicy był Zarząd Terenowego Kola Sybiraków.


5. Wykonawcą Tablicy Pan Tadeusz Błajda z Jarosławia.


6. Znak pamięci  ufundowali Sybiracy  z Terenowego Koła w Lubaczowie.


7. Odsłonięcie i poświęcenie Tablicy nastąpiło w „ Roku Sybiraka”, 30 września 1993 roku w Lubaczowie.


Poświęcenia dokonali :


Sybirak-Ksiądz Prałat Józef Mołodyński,


Sybirak-Ksiądz Kapelan Michał Opaliński, Proboszcz Parafii Nowy Lubliniec,


Ksiądz Dziekan Józef Dudek, Proboszcz Parafii Lubaczów.


Z okazji tej pięknej i podniosłej uroczystości wykonany został okolicznościowy proporczyk promujący tą tak ważną dla Sybiraków, ich rodzin i znajomych uroczystość.




-    Rondo im. Zesłańców Sybiru