Sybiracy są świadkami, w których głos należy się wsłuchiwać


       „Pamięć ocalała, bywa  jednak i tak,  
           że i Ona  potrzebuje ocalenia”. 
 
                 Barbara Janczura.
 
 
         10 lutego 1940 roku wywożono całe rodziny.
     
        13 kwietnia 1940 roku wywożono kobiety z dziećmi, ponieważ dwa dni wcześniej aresztowano mężów i ojców.

Czytając i słuchając wspomnień Sybiraków zauważyć można odmienność w opisach z dwóch powodów:

Najtragiczniejszy był los polskich sierot, które kierowano do sowieckich sierocińców tzw. dietdomami. Oprócz obowiązkowej nauki języka rosyjskiego, zmuszano je do różnych prac na rzecz tych domów, kierowano do ciężkich prac kołchozowych.

Bez rodziny, bez pomocy opiekunów czy tez znajomych ich życie, walka o przetrwanie, była z góry przegrana.
 
 

sobota, 14 maja 2022

"Sybiracy. Historia Koła Związku Sybiraków w Lubaczowie"


 
"Sybiracy. Historia Koła Związku Sybiraków w Lubaczowie"
 
Objętość książki to 287 stron. Zawiera historię powstania Terenowego Koła Sybiraków w Lubaczowie, wiele zdjęć, symboli, o które z taką pieczołowitością troszczą się Sybiracy. 
 
— Jesteśmy świadkami żywej historii — Coraz więcej nas odchodzi — mówią. 
 
Wykorzystałam wspomnienia tych, którzy jeszcze żyją i tych, którzy już odeszli. W książce znajdziemy 24 takich wspomnień. Są też życiorysy, a także listy wszystkich Sybiraków z datami, kiedy i gdzie zostali wywiezieni. 
 
To kompendium wiedzy o Kole, jego działalności, ciężkim losie Zesłańców Sybiru i Ich życiu w powojennej Polsce. 
 
 Publikacja jest hołdem dla tych, którzy nigdy już nie powrócili i dla tych, którzy pielęgnują pamięć o martyrologii narodu polskiego. 
 
 Sybiracy należą do tej cząstki społeczeństwa, która przez trudne i ciężkie losy życia stała się bardziej doświadczona. Przede wszystkim uczą rodaków umiłowania Ojczyzny. Na zesłaniu zrozumieli, co oznacza kochać Polskę i tęsknić za nią.
Książka ważna i wartościowa nie tylko dla  lokalnego środowiska. To cząstka naszej, polskiej historii.