Dzień Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny

♦Czas zadumy, refleksji,  spokoju i modlitwy♦ Dzień Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny jest okazją do zadumy, do przemyśleń o tym co było, o przemijaniu. Poddając się wspomnieniom, myślami jesteśmy ze swoimi bliskimi, którzy odeszli. Przypominamy sobie  ile znaczyli w naszym życiu i jacy byli za życia, czego dokonali, a czego nie zdążyli zrobić….   Ten dzień jest też okazją do spotkań z rodziną, z przyjaciółmi, znajomymi, których na co dzień nie mamy czasu odwiedzać,  z którymi z różnych powodów tracimy kontakt.  Jest to również dobry moment na refleksje także nad własnym  życiem, nad przeszłością, teraźniejszością i przyszłością.  Jest to okazja do wspomnień, do dzielenia się troskami, kłopotami i rad  W tych dniach przynosimy na groby znicze, świece, kwiaty.   Wiersze wyszperane w Internecie. Niestety nie znam autorów. Święto Zmarłych, Dzień pamięci, nie rozpamiętywania, chwila zadumy, nie ran rozdrapywania, dzień wspólnoty, duszy westchnienia, o zmarłych miłych chwil wspomnienia. Kto żyw do mogił podąży, należny oddać szacunek, wieczny ogień zapalić, kwiat złożyć, w modlitwie znaleźć dla duszy ratunek. I choć dzień to smutny, nie do końca pozbawiony radości, Oni odeszli tam, zostawili tu wszystkie miłości. I nie można powiedzieć, że Bóg odebrał nam wszystko, Oni zawsze tu są, Czujesz w sercu i duszy Ich bliskość. I nie można powiedzieć, że skoro nie ma Ich pośród żywych, to świat uczuć przekazany nam, nie jest światem uczuć prawdziwych. Wszak obdarzyli nas wiarą, ogrom wiedzy i uczuć darowali i nie znaczy, że skoro Ich brak, nie będziemy o Nich pamiętali. Wrócimy tu jeszcze nie raz, z żywym w sercu obrazem, znów zaświecimy znicz, pacierz zmówimy razem. ŚWIĘTO ZMARŁYCH Jest taki dzień w roku… Kiedy refleksja w serce się wkrada, deszczowy zazwyczaj i zimny… dzień…1-ego listopada. To taki czas zadumy, modlitwy nad zmarłych duszami. Choć ICH już nie ma wśród nas… kochamy nadal, więc pamiętamy. Patrzę na płomień tlący się w zniczu. Smutek i żal się we mnie budzi. Spoglądam w niebo i zadaję pytanie: „Dlaczego Boże, zabierasz dobrych ludzi?” Zabierasz tych, co mają serca szlachetne. A ci bez niego po ziemi stąpają. Dlaczego śmierć musi rozdzielać tych… którzy tak bardzo się kochają. Kiedy już opuszczam bramy cmentarza… zmarłe dusze żegnam powoli… Nie proszę Boga o życie, ale mam nadzieję… że za rok tu przyjść mi pozwoli…