Odznaczenia i Hymn

HONOROWA ODZNAKA SYBIRAKA Zarząd Główny Związku Sybiraków nadaje go Sybirakom służącym społecznie Społeczności Sybirackiej, a także  Sympatykom Związku Sybiraków, którzy swoją działalnością na rzecz Związku realizowali cele statutowe Związku Sybiraków.                                    KRZYŻ ZESŁAŃCÓW SYBIRU   Odznaczenie państwowe, ustanowione ustawą z dnia 17 października 2003 roku jako "wyraz narodowej pamięci o obywatelach polskich deportowanych w latach 1939 - 1956 na Syberię, do Kazachstanu i północnej Rosji, w hołdzie dla ich męczeństwa oraz wierności ideałom wolności i niepodległości". Odznaką jest krzyż równoramienny wykonany z metalu, srebrzony i oksydowany. Wymiary krzyża wynoszą 40 x 40 mm, a ramiona krzyża są w obramowaniu. W środku krzyża, na dwóch skrzyżowanych złoconych mieczach, skierowanych ostrzem w dół, umieszczona jest czerwono emaliowana tarcza herbowa z orłem według wzoru godła Polski z 1990 (w koronie). Tarcza otoczona jest z trzech stron zerwanym łańcuchem. Na odwrotnej stronie Krzyża, na środku, umieszczony jest dwuwierszowy napis: ZESŁAŃCOM / SYBIRU Krzyż zawieszony jest na zielonej wstążce szerokości 40 mm z pionowym biało-czerwonym paskiem pośrodku o szerokości 18 mm. Krzyż nosi się na lewej stronie piersi po innych odznaczeniach państwowych.

                                                          
                                                         HYMN ZWIĄZKU SYBIRAKÓW  

Z miast kresowych, wschodnich osad i wsi, Z rezydencji, białych dworków i chat Myśmy wciąż do Niepodległej szli, Szli z uporem ponad dwieście lat! Wydłużyli drogę carscy kaci, Przez Syberię wiódł najkrótszy szlak I w kajdanach szli konfederaci Mogiłami znacząc polski trakt... Z Insurekcji Kościuszkowskiej, z powstań dwóch Szkół, barykad Warszawy i Łodzi Konradowski unosił się duch I nam w marszu do Polski przewodził. A myśmy szli i szli - dziesiątkowani Przez tajgę, stepy - plątaniną dróg A myśmy szli i szli - niepokonani Aż "Cud nad Wisłą" darował nam Bóg! Z miast kresowych, wschodnich osad i wsi, Szkół, urzędów i kamienic i chat: Myśmy znów do Niepodległej szli Jak z zaboru, sprzed dwudziestu lat. Bo od września, od siedemnastego Dłuższą drogą znów szedł każdy z nas: Przez lód spod bieguna północnego, Przez Łubiankę, przez Katyński Las! Na Nieludzkiej Ziemi znowu polski trakt, Wyznaczyły bezimienne Krzyże... Nie zatrzymał nas czerwony kat, Bo przed nami Polska - coraz bliżej! I myśmy szli i szli - dziesiątkowani Choć zdradą pragnął nas podzielić wróg ... I przez Ludową przeszliśmy - niepokonani Aż Wolną Polskę raczył wrócić Bóg! Słowa: Marian Jonkajtys Muzyka: Czesław Majewski