♦Obchody 227. rocznicy uchwalenia Konstytucji♦
Obchody 227. rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja rozpoczęły się od zbiórki delegacji, pocztów sztandarowych i mieszkańców na Rynku w Lubaczowie, a następnie przemarszem ulicami miasta pod Pomnik Niepodległości, gdzie odbyły się oficjale uroczystości.
Same uroczystości odbyły się też w miejscu nieprzypadkowym. Pomnik Niepodległości w Lubaczowie jest inny niż wszystkie. Z wszystkich stron tablice, które nie wymagają komentarza. Pomnik poświęcony został :
• deportowanym i osadzonych w łagrach, obozach koncentracyjnych i więzieniach komunistycznych,
• żołnierzom walczącym we wrześniu 1939 r.,
• mieszkańcom Lubaczowa i okolic poległym, pomordowanym w latach 1939 – 1956
• bohaterom walczącym, więzionym i pomordowanym w latach 1939 – 1956.
• Jedna z tablic informuje o złożonej tutaj ziemi z historycznych miejsc walk i bitew.
W uroczystościach wzięli udział kombatanci i ich rodziny, uczniowie lubaczowskich szkół, przedstawiciele władz samorządowych.
Lubaczowskich kombatantów z roku na rok ubywa, jednak ci, którym pozwalają na to siły i zdrowie, z wielkim zaangażowaniem uczestniczą we wszelkich państwowych uroczystościach. Tak było też i teraz, 3 maja pod Pomnikiem Niepodległości.
Koło Terenowe w Lubaczowie reprezentował pan Mieczysław Szymoniak i pani Aleksandra Bek
|
Od lewej: p. Mieczysław Szymoniak, p. Aleksandra Bek |
|
Od lewej p. Aleksandra Bek i p. Mieczysław Szymoniak |
Fot.Iwona I. Buczko - Powiatowe CK w Lubaczowie
Walka o niepodległość, wolną i bezpieczną Rzeczpospolitą przewijała się w oficjalnych przemówieniach. Po złożeniu wiązanek kwiatów przy jednej z pamiątkowych tablic na pomniku, oficjalnych przemówieniach , uczestnicy uroczystości udali się do pobliskiej konkatedry, gdzie o godz.11 rozpoczęła się msza św. upamiętniająca uchwalenie Konstytucji 3 Maja. Drugiego po Stanach Zjednoczonych i pierwszego w Europie zbioru praw podstawowych regulującego najważniejsze sfery życia społecznego i prawnego.
Choć uchwalona w 1791 roku konstytucja obowiązywała tylko rok, po czym została obalona przez armię rosyjską wraz z konfederacją targowicką, to po utracie niepodległości przez 123 lata rozbiorów przypominała o walce o niepodległość. Według jej dwóch współautorów - Ignacego Potockiego i Hugona Kołłątaja - była ona „ostatnią wolą i testamentem gasnącej Ojczyzny”.
|